تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی بر تعادل زنان سالمند

هدف: تعادل، شاخصی برای تعیین میزان استقلال سالمندان در انجام فعالیت های روزمره محسوب می شود. هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی بر تعادل ایستا، پویا و عملکردی زنان سالمند بود. روش بررسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه مداخله تمرینی و یک گروه شاهد بود. به همین منظور 30 زن که همگی از سلامت عمومی برخوردار بودند به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به روش تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. یک روز قبل از شروع تمرینات، آزمون های عملکردی شامل تست هاس شارپند رومبرگ (تعادل ایستا با چشم باز و بسته)، تست ستاره (تعادل پویا) و مقیاس برگ (تعادل عملکردی) در هر دو گروه کنترل و تجربی انجام شد. سپس گروه تجربی به انجام یک دوره تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی 12 هفته ای (چهار جلسه در هفته) پرداختند، در حالی که در این مدت از گروه کنترل خواسته شد که فعالیت های روزانه خود را حفظ کنند. پس از اتمام دوره تمرین، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده ها به کمک روش های آماری t مستقل و تحلیل کواریانس تحلیل شد. یافته ها: اعمال برنامه تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی بر بهبود تعادل زنان سالمند تاثیر معنی داری داشت (05/0>р). همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنی داری بین داده های پس آزمون، آزمودنی های گروه تجربی و گروه شاهد بود (05/0>р). تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه شاهد مشاهده نشد (05/0<р).  نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، شاید به کارگیری تمرینات ترکیبی هوازی و تعادلی بتواند عاملی تاثیر گذار در بهبود تعادل سالمندان باشد.